ส่วนข้อความจะผิดหรือถูกอย่างไรนั้น ไม่สามารถยืนยันได้ เพราะรู้เท่าที่ตัวเองมีประสบการณ์เท่านั้น
- กำหนดความไม่รังเกียจ ด้วยเมตตา หรือความเป็นธาตุ
- กำหนดความรังเกียจ โดยเห็นเป็นสิ่งไม่งาม หรือไม่เที่ยง
- เมื่อได้ผ่านการฝึกฝนอบรมจิตดีแล้ว ย่อมสามารถบังคับความรู้สึกของตนเองได้ดี
ข้อสุดท้ายนี้ ก็เคยอ่านข้อถกเถียงกันไปมาวุ่นวาย แต่ด้วยประสบการณ์ตนเองแล้ว ตามใจความ ก็เห็นว่าเป็นความจริง
- จิตไม่ยินดี ย่อมไม่หวั่นไหวเพราะราคะ
- จิตไม่มุ่งร้าย ย่อมไม่หวั่นไหวเพราะพยาบาท
- จิตอันความคิดเห็นไม่อาศัย ย่อมไม่หวั่นไหวเพราะความคิดเห็น
- จิตหลุดพ้น ย่อมไม่หวั่นไหวเพราะกามราคะ
- จิตไม่เกาะเกี่ยว ย่อมไม่หวั่นไหวเพราะกิเลส
- จิตที่กำหนดด้วยศรัทธา ย่อมไม่หวั่นไหวเพราะความเป็นผู้ไม่ศรัทธา
บางส่วนจากมูล 16 ภูมิแห่งฤทธิ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น