วันจันทร์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2564

ทุกอย่างที่เกิดขึ้น มีเหตุผลเสมอ

เคยคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ทำให้ออกห่างจากธรรมะ
แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย
กลับทำให้เราเข้าใกล้ เข้าใจธรรมะขึ้นกว่าเดิม

เพราะที่ผ่านมาชีวิตมันราบเรียบ
แต่ตอนนี้ ที่มีอะไรมากระทบเยอะ
จึงได้รู้ว่า อัตตายังเยอะขนาดไหน 
ยึดมั่น ถือมั่น ว่านี่คือตัวเรา ใครจะมาทำร้ายไม่ได้

อุปาทานขันธ์ 5

แม้ความไม่ชอบใจก็ไม่เที่ยง
วันนี้ไม่พอใจ แต่เดี๋ยวความรู้สึกนี้ก็หายไป
ความรู้สึกนี้ ไม่ถาวร
เปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา
ไม่ควรเลยที่จะยึดถือ

ทั้งรูป(ร่างกาย)นี้ เวทนา(ความรู้สึกที่มันแกว่งอยู่ตลอดเวลา) สัญญา(นึกถึงเรื่องนั้นเรื่องนี้ขึ้นมา) สังขาร(ปรุงแต่งทั้งจากเวทนา-ความรู้สึก ทั้งจากสัญญา-เรื่องที่ผุดขึ้นมา) วิญญาณ(รับรู้)

สิ่งที่ควรทำ คือ ปล่อยวาง นั่นเอง

ทุกคนที่เข้ามาในชีวิต ไม่มีมิตร ไม่มีศัตรู
แต่เขาเข้ามาสอนเรา








ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม

คลังบทความของบล็อก