ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับ เขาย่อมยินดีลาภที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมยินร้ายในความเสื่อมลาภ
ย่อมยินดียศที่เกิดขึ้น ย่อมยินร้ายในความเสื่อมยศ
ย่อมยินดีสรรเสริญที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมยินร้ายในนินทา
ย่อมยินดีสุขที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมยินร้ายในทุกข์
เขาประกอบด้วยความยินดียินร้ายอย่างนี้ ย่อมไม่พ้นไปจากชาติ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัสและอุปายาส เรากล่าวว่า ไม่พ้นไปจากทุกข์
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
อริยสาวกผู้ได้สดับ ย่อมทราบชัดตามความเป็นจริงว่า
ลาภ ความเสื่อมลาภ ยศ ความเสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข ทุกข์ เกิดขึ้นแล้วแก่เรา แต่ว่าสิ่งนั้นไม่เที่ยง มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ย่อมครอบงำจิตของท่านไม่ได้ ท่านละความยินดียินร้ายได้แล้วเด็ดขาดอย่างนี้ ย่อมพ้นไปจากชาติ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส และอุปายาส เรากล่าวว่า ย่อมพ้นไปจากทุกข์
คัดย่อจาก พระไตรปิฎก ฉบับผู้ใฝ่ธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น